آفتاب لیله ی قدر

فجر طلوع کرده‌بود اما هنوز خبری نبود.
حتی آثار حمل هم نداشت.
کم‌کم داشت شک می‌کرد که صدای امام عسگری علیه‌السلام از اتاق دیگری آمد:
شک نکن عمه، سوره‌ی قدر را بخوان.
می‌خواند؛
"إنّا أنزلناهُ فی لَیلَةُ ‌القَدْر..."
صدایی هم همراهی‌اش می‌کرد؛
نوزاد بود، از درون شکم مادر. *

* برگرفته از کتاب مهدی موعود - ترجمه‌ی جلد سیزده‌م بحارالانوار - صفحه دویست‌وپنج‌م.

.: سید!
.: تنهاترین
.: امر به معروف، نهی از منکر!